Το αδιέξοδο του ΣΥΡΙΖΑ

Του Nικου Nικολαου, Η Καθημερινή, Παρασκευή, 12 Δεκεμβρίου 2008

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέκος Αλαβάνος από τη Δευτέρα το βράδυ που άφησε την πορεία που ο ίδιος είχε οργανώσει για να πάει να μιλήσει στο Alter, είναι κάθε βράδυ φιλοξενούμενος σε κάποιο κανάλι.

Την Τετάρτη το βράδυ ήταν στο Μega όπου μέσα σε ένα παραλήρημα χωρίς αρχή, τέλος και νόημα, είπε μεταξύ άλλων ότι οι νέοι είναι οργισμένοι με τις τράπεζες γιατί δανείζουν με επιτόκια… διπλάσια του νομίμου!

Να συμπεράνω, εξ αυτού, ότι ο κ. Αλαβάνος θεωρεί κατόπιν αυτού ότι δικαίως οι οργισμένοι νεαροί έκαψαν δεκάδες υποκαταστήματα τραπεζών;

Δεν θέλω να το πιστέψω αλλά από την άλλη πλευρά δεν μπορώ και να ξεχάσω ότι επί δύο συνεχείς μήνες ο κ. Αλαβάνος ντοπάρει συστηματικά την απληροφόρητη κοινή γνώμη και ειδικά τους θερμοκέφαλους νεαρούς με ψευδή στοιχεία και πλαστά επιχειρήματα εναντίον των τραπεζών, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ότι δήθεν τους χαρίζει 28 δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία και αντλεί από τους φορολογούμενους!

Οι νέοι μας ασφαλώς και δικαιούνται να είναι οργισμένοι έναντι των τραπεζών που, σε αρκετές περιπτώσεις, δεν βοηθάνε τους νέους επιχειρηματίες να στήσουν μια δουλειά, τα νέα ζευγάρια να αποκτήσουν ένα σπίτι, τους φοιτητές να πάρουν ένα φθηνό δάνειο για να τελειώσουν τις σπουδές τους κ.λπ.

Οι αδικίες αυτές, που δεν είναι άλλωστε οι μόνες στη σημερινή Ελλάδα και για τη διαιώνιση των οποίων ευθύνεται πρωταρχικά η κυβέρνηση και δευτερευόντως, όμως, και τα πολιτικά κόμματα, που αντί να συνδράμουν στην εξεύρεση λύσεων περιορίζονται σε δημαγωγικές καταγγελίες, αποτελούν επαρκή αιτία για να κάψουμε τις τράπεζες; Και αύριο τι θα κάνουμε, θα λεηλατήσουμε τα σούπερ μάρκετ που επίσης ευθύνονται γιατί έχουν τιμές στα τρόφιμα ακριβότερες ακόμη και σε σχέση με τη Γερμανία; Ηδη κάποιοι κουκουλοφόροι συχνά – πυκνά κάνουν επιδρομές στα σούπερ μάρκετ.

Με λίγα λόγια, θα διορθώσουμε τις υπαρκτές ή ανύπαρκτες αδικίες επιχειρήσεων (που δεν είναι πάντως κοινωφελή ιδρύματα και είναι χρέος της πολιτείας να λειτουργούν χωρίς κερδοσκοπία) ή κρατικών οργανισμών με τη λεηλασία και τον εμπρησμό; Και θα αναλάβουν το έργο αυτό τα κακομαθημένα παιδιά της αστικής τάξης, όταν οι εργάτες ακολουθούν με συνέπεια τον μόνο δρόμο που εγγυάται την κοινωνική αλλαγή, δηλαδή τον δρόμο των συνδικαλιστικών αγώνων και της πύκνωσης των γραμμών των προοδευτικών κομμάτων;

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, μεθυσμένη από τις δημοσκοπήσεις του καλοκαιριού που της έδιναν διψήφια ποσοστά, έχασε τη φρόνηση και τον νου, έβαλε στην άκρη στελέχη καταξιωμένα και συνετά όπως π.χ. ο Φώτης Κουβέλης και πήρε τον δρόμο της σύγκρουσης με τα μεγάλα κόμματα, της συκοφάντησης του ΚΚΕ, του χαβαλέ, για να διαπιστώσει στο τέλος το αδιέξοδο του εναγκαλισμού της με αντικοινωνικά στοιχεία.

Ο δρόμος που βαδίζει τώρα είναι ολισθηρός μια και οι επιπολαιότητές της στρώνουν με βούτυρο το ψωμί των αντιδημοκρατικών στοιχείων που επιβουλεύονται το πολίτευμα.